از بین شش نامزد نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری، مسعود پزشکیان ویژگی‌هایی دارد که از یک منظر ایدئولوژیک، کنش سیاسی دو گروه یعنی "ایرانشهری‌ها" و "هویت طلبان تُرک" (به تعبیر خودشان: میللتچی) را به چالش کشیده است.

از بین شش نامزد نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری، مسعود پزشکیان ویژگی‌هایی دارد که از یک منظر ایدئولوژیک، کنش سیاسی دو گروه یعنی «ایرانشهری‌ها» و «هویت طلبان تُرک» (به تعبیر خودشان: میللتچی) را به چالش کشیده است.

پزشکیان، ترک‌زبان اما از مادری کُرد و زاده مهاباد است. از سوی دیگر، او به لحاظ چارچوب فکری، ذیل جریان اصلاح‌طلبی تعریف می‌شود. ازاین‌رو، با تأیید صلاحیت پزشکیان، چهره‌های شاخص جریان اصلاح‌طلب به حمایت از او پرداختند.

داستان آنجا شیرین و شاید تلخ و تعجب‌برانگیز می‌شود که بسیاری از چهره‌های شاخص «جریان شئونیستی ایرانشهری» و شاگردان سید جواد طباطبایی که به لحاظ گفتمانی به‌شدت دشمن “هویت طلبان تُرک” هستند، در ستاد پزشکیان فعال شده‌اند یا رسانه‌های آنها به حمایت از او می‌پردازند.

دراین‌بین، برخی چهره‌های متمایل به هویت طلبان ترک – نه تجزیه‌طلبان – که کانال‌ها و پیج‌های شخصی‌شان مملو از مطالب علیه ایرانشهری‌هاست، صرفاً به دلیل ترک‌زبان بودن پزشکیان، از او حمایت می‌کنند تا شاید با پیروزی او، مطالبات قومیتی خود را به نتیجه برسانند.

تاریخ و تجربه نشان داده عمده اصلاح‌طلبان از یک‌سو، با نوعی ضدیت دیرینه و ریشه‌ای باهویت طلبان ترک و مطالباتشان برخورد کرده‌اند و از سوی دیگر، در بزنگاه‌ها مانند انتخابات، همواره نگاه ابزاری به همه قومیت‌ها علی‌الخصوص ترک‌ها و اقلیت‌های مذهبی داشته و دارند.

تجربه انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران بیانگر این واقعیت است که برای مردم با هر قومیتی، صرفاً زبان یا هم استانی بودن ملاک قطعی و کافی برای رأی‌دادن نبود است.

به نظر می‌رسد تصور پیگیری و پاسخ مثبت به مطالبات قومی توسط دکتر پزشکیان، بسیار خوش‌بینانه و به‌دوراز واقعیت است. زیرا:

اولاً پزشکیان پنج دوره نماینده مجلس بوده و هیچ اقدام مؤثری در این راستا انجام نداده است.

ثانیاً پزشکیان به‌گونه‌ای عملکرد دولت‌های گذشته بعد از انقلاب را نقد می‌کند که گویا فراموش کرده حداقل بعد از پایان جنگ تا الان یعنی در ۳۵ سال گذشته، حداقل در ۲۴ سال یعنی سه دوره (هاشمی، خاتمی، روحانی)، قوه مجریه در اختیار همان افراد و احزابی بود که امروز از او حمایت می‌کنند و در ستادش فعال هستند.

ثالثاً، با آغاز تبلیغات کاملاً مشخص شد دکتر پزشکیان نه برنامه مدوّن و مشخصی دارد نه تیم معین و منسجم! ازاین‌رو، باتوجه‌به گرایش و تعلق سیاسی، ناخواسته در دامان اصلاح‌طلبان متمایل به جریان ایرانشهری‌های ضد ترک افتاده است.

اگر به فرض، پزشکیان رئیس‌جمهور شود، باتوجه‌به احاطه کامل او توسط شئونیستهای ایرانشهری، برای هویت طلبان ترک چه دردناک خواهد بود مطالباتشان توسط دولتی با گرایش تفکرات انحرافی ایرانشهری سرکوب شود که اتفاقاً رئیس دولتش نیز یک ترک است!

 

عباس سلیمانزاده، کارشناس مسائل سیاسی

انتهای پیام/